تأثیر آموزش به روش شبیه‌سازی بر میزان آگاهی و مهارت دانشجویان رشته پرستاری در احیای قلبی- ریوی

زمینه و هدف: نزدیک کردن شرایط یادگیری به شرایط واقعی، می‌تواند باعث یادگیری بیشتر مفاهیم آموخته شده شود. با استفاده از روش شبیه‌سازی در آموزش بسیاری از موارد حیاتی از جمله احیای قلبی- ریوی به دانشجویان رشته پرستاری، می‌توان آن‌ها را برای مواجهه با شرایط واقعی آماده نمود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش به روش شبیه‌سازی بر میزان آگاهی و مهارت دانشجویان رشته پرستاری در احیای قلبی- ریوی انجام شد. روش کار: این مطالعه به روش نیمه تجربی همراه با مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون صورت گرفت. نمونه‌های مطالعه 30 نفر در نظر گرفته شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته بود. داده‌ها قبل و بعد از آموزش جمع‌آوری گردید و با استفاده از آزمون‌های Paired t و ANOVA در نرم‌افزارSPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمرات آزمون آگاهی قبل از آموزش، 16/0 ± 50/10 بود؛ در حالی که بعد از انجام آموزش به 18/0 ± 60/17 افزایش یافت. همچنین، مهارت دانشجویان قبل از آموزش 74/4 ± 50/11 گزارش شد و بعد از آموزش به 17/2 ± 47/18 ارتقا پیدا کرد؛ به طوری که تفاوت آماری معنی‌داری بین نمرات آزمون‌ها قبل و بعد آموزش مشاهده شد (030/0 = P). نتیجه‌گیری: روش شبیه‌سازی باعث افزایش آگاهی و مهارت دانشجویان می‌شود. در نتیجه، مدیران پرستاری در بهره‌گیری از این روش آموزشی باید توجه بیشتری داشته باشند.